هزینههای یک همسانسازی شتابزده
در بسیاری از کشورهای جهان، در شرایط غیرتورمی، افزایش هزینههای صندوقهای بازنشستگی معمولاً به صورت تدریجی و سالانه انجام میشود. با این حال، افزایش ۱۸ تا ۲۵ درصدی مستمری صندوقهای بازنشستگی در ایران، تحت عنوان همسانسازی حقوق، به دلیل ناکافی بودن منابع تأمین مالی، بار مالی زیادی را به صندوقهای تأمین اجتماعی تحمیل کرده است.
افزایش مستمری بازنشستهها با توجه به نرخ تورم و هزینههای زندگی، امری طبیعی به نظر میرسد. با این حال، در صورت عدم تأمین صحیح منابع مالی، این اقدام میتواند مشکلات صندوقهای بازنشستگی را تشدید کند.
در بسیاری از کشورهای جهان، در شرایط غیرتورمی، افزایش هزینههای صندوقهای بازنشستگی معمولاً به صورت تدریجی و سالانه انجام میشود. با این حال، افزایش ۱۸ تا ۲۵ درصدی مستمری صندوقهای بازنشستگی در ایران، تحت عنوان همسانسازی حقوق، به دلیل ناکافی بودن منابع تأمین مالی، بار مالی زیادی را به صندوقهای تأمین اجتماعی تحمیل کرده است.
در این میان، دولت نیز برای تأمین هزینههای سیاستهای رفاهی از منابع صندوقها استفاده میکند که این امر ناترازی صندوقها را تشدید میکند. ناترازی صندوقهای بازنشستگی میتواند به ناترازی بانکی و ناترازی بودجه منجر شود و در نهایت باعث ورشکستگی صندوقها گردد.
مشخص است که سیاستهای نادرستی که دولتها برای صندوقها اتخاذ کردهاند، آنها را به ناترازی شدید کشانده است. ادامه این روند، صندوقها را در چند سال آینده با بحران جدی مواجه خواهد کرد، تا جایی که ممکن است صندوقها دیگر توان پرداخت حقوق بازنشستگان را نداشته باشند.