سبقت همسایگان از ایران در حوزه هوش مصنوعی
ایران در حوزه هوش مصنوعی، در حال حاضر رتبه ۱۸ دنیا را به خود اختصاص داده است. قابل بیان است که هرچند رتبه ۱۸ نیز قابل قبول است اما به دلیل شدت رقابتها در این حوزه، جایگاه ایران از رتبه ۱۶ ام به ۱۸ ام افت کرده است و کشوری همچون ترکیه از ایران سبقت گرفته است.

به گزارش رواق، ایران در حال حاضر رتبه ۱۸ دنیا در بین کشورهای برتر هوش مصنوعی به خود اختصاص داده است. قابل بیان است که هرچند رتبه ۱۸ نیز قابل قبول است اما به دلیل شدت رقابتها در این حوزه، جایگاه ایران از رتبه ۱۶ ام به ۱۸ ام افت کرده است و کشوری همچون ترکیه از ایران سبقت گرفته است.
یکی از اصلیترین چالشها در این مسیر، پراکندگی اسناد و سیاستگذاریهای مرتبط با هوش مصنوعی میان نهادهای مختلف است. دستگاههای مختلف دولتی و خصوصی در طول سالها اسناد و برنامههایی را در این زمینه تدوین کردهاند، اما نبود یک چارچوب هماهنگ و یکپارچه، روند توسعه هوش مصنوعی در کشور را کند کرده است.
ایجاد سازمان ملی هوش مصنوعی، یکی از اقدامات مهم در راستای رفع این چالشها بود. این سازمان با هدف یکپارچهسازی سیاستگذاریها و برنامهریزیهای کلان در حوزه هوش مصنوعی تأسیس شد. با این حال، همچنان سوالاتی در مورد کارکرد و برنامههای این سازمان مطرح است و نیاز به تحلیل و بررسی دقیقتری دارد.
سرمایهگذاری ایران در هوش مصنوعی در مقایسه با همسایگان
پوریا حداد، یکی از فعالان شرکتهای دانشبنیان حوزه هوش مصنوعی در مصاحبه با تسنیم، بیان داشته که در مقایسه با کشورهای منطقه و سایر کشورهای پیشرو در حوزه هوش مصنوعی، ایران هنوز فاصله زیادی دارد.
کشورهایی مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی، برنامههای گستردهای برای تبدیل شدن به قطبهای هوش مصنوعی در منطقه دارند و سرمایهگذاریهای کلانی در این زمینه انجام دادهاند.
برای مثال عربستان بیش از ۲ میلیارد دلار و امارات بیش از ۱.۲ میلیارد دلار در این حوزه سرمایهگذاری کردهاند. ترکیه همچنین ۷۰۰ میلیون دلار به این حوزه اختصاص داده است. در مقابل، بودجه اولیه در نظر گرفته شده برای سازمان ملی هوش مصنوعی کشور ما تنها حدود ۵۰ میلیون دلار است که حتی آنهم کاملا تخصیص نیافته است.
راهکارهای تعمیق پیشرفت هوش مصنوعی
حداد عنوان کرده است که برای بهبود وضعیت ایران در حوزه هوش مصنوعی، ابتدا باید پردازندههای گرافیکی بسیار قدرتمند (GPU) و سرورهای قوی با شبکه ارتباطی مناسب فراهم شود تا امکان توسعه مدلهای هوش مصنوعی ایجاد شود.
در مرحله دوم، به دادهها و دیتا احتیاج داریم که به دلایل امنیتی و دور ریزی دادهها، اکنون دسترسی به اطلاعات با مشکلات بسیاری مواجه است. موضوع دیگر نیز مربوط به نیروی انسانی و آموزش آنهاست.