داستان سوریه: فاصله گرفتن از مردم!

حکومتی که در ۴۰ سالگی خود با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های تاریخ معاصر روبرو شد و توانست بعد از ۹ سال مبارزه خودش را سرپا نگه دارد، ناگهان و در کمتر از ۹ روز ساقط شد.

داستان سوریه معاصر، از ۱۷ آوریل ۱۹۴۶ و با خروج آخرین سرباز فرانسوی از خاک سوریه و استقلال این کشور شروع شد. حافظ اسد، افسر نیروی هوایی، در ۱۹۶۳ پس از روی کار آمدن حزب بعث به فرماندهی نیروی هوایی سوریه رسید و سرانجام در ۱۹۷۰ طی کودتایی بدون خونریزی که به جنبش اصلاحی مشهور شد، رهبری کشور را در دست گرفت.

سال‌های اولیه ریاست جمهوری حافظ اسد که از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ ادامه داشت؛ توأم با تثبیت قدرت حزب بعث و ایجاد یک دولت رفاه بود. در این دوره خدمات اجتماعی گسترده‌ای مثل آموزش و بهداشت رایگان، توزیع یارانه‌ها و کنترل دولت بر منابع تولیدی، پایه‌های حکومت را تقویت کرد. با وجود این، فساد ساختاری، ناکارآمدی، و اتکای بیش از حد به منابع نفتی پاشنه آشیل حکومت سوریه به‌شمار می‌آمد. این شد که سال‌های آخر حکومت حافظ اسد با نارضایتی مردم همراه شد.

همه این‌ها باعث شد تا انتقال قدرت به بشار اسد در سال ۲۰۰۰ که با وعده اصلاحات، نظر مردم را به خودش جلب کرده بود، با موفقیت انجام شود. بشار سعی کرد تمرکز خود را به مسائل اقتصادی و مقابله با فساد معطوف کند. برای همین وعده ارتقای کیفیت زندگی مردم را داد. اما این وعده‌ها ناقص و محدود اجرا شدند.