امریکا از رقابت جهانی جذب استعدادها جامانده!

اکونومیست در مطلبی با اشاره قوانین سخت مهاجرتی و اقامتی ایالات متحده نوشت که این کشور از رقابت جهانی جذب استعدادها عقب افتاده است.

به گزارش رواق، دو ماه پیش بود که در میانه رقابت‌های انتخاباتی امریکا، دونالد ترامپ اعلام کرد: «وقتی از کالج فارغ‌التحصیل می‌شوید، باید به‌صورت خودکار کارت سبز (اقامت دائم در امریکا) دریافت کنید». این جمله نشان می‌دهد که حتی یک سیاستمدار با گرایشات راست افراطی هم متوجه این نکته است که افراد با مهارت‌های بالا چقدر برای یک کشور اهمیت دارند.

مهاجران با مهارت‌های بالا، به دلیل مهارت‌ها و تجربیات متفاوت خود، می‌توانند بهره‌وری همکاران محلی را افزایش دهند. یک مطالعه در دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که از دست دادن یک همکار مهاجر، بهره‌وری همکاران را بیشتر از از دست دادن یک همکار بومی کاهش می‌دهد. این مطالعه تخمین زده است که مهاجران در امریکا، با وجود اینکه تنها ۱۴ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند، مسئول ۳۶ درصد از نوآوری‌ها هستند.

بیشتر کشورهای ثروتمند نمی‌خواهند تعداد زیادی کارگر یا پناهنده بپذیرند، اما می‌گویند که به دنبال جذب استعدادهای برتر هستند، به ویژه در زمینه‌های راهبردی مثل هوش مصنوعی یا پزشکی. اما اولویت‌های دیگر اغلب مانع می‌شوند. در چین، توجه به امنیت، زندگی را برای خارجی‌ها سخت کرده است. در بریتانیا، تمایل به کاهش مهاجرت باعث شده دولت به شرکت‌های فناوری بگوید کمتر مهندس خارجی استخدام کنند.

به گزارش اکونومیست، در امریکا، سیستم مهاجرتی بسیار ناکارآمد است. وقتی یک شرکت برای یک کارگر با مهارت بالا و پیشنهاد شغلی خوب، درخواست ویزای H-1B (اقامت موقت کاری) می‌کند، حدود ۷۵ درصد احتمال دارد که درخواست رد شود و این فرآیند می‌تواند تا یک سال به طول انجامد.

در مقابل، در دبی هر کسی با درآمد بالا می‌تواند ظرف یک هفته ویزای کار بگیرد. این سیستم به دبی کمک کرده تا از یک بندر کوچک به یک مرکز تجاری جهانی تبدیل شود.

به نوشته اکونومیست، یک سیستم هوشمند برای جذب استعداد باید موانع را حذف کند و معیارهای پذیرش، ساده و عینی باشد. برای مثال، یک کشور می‌تواند افرادی را که درآمدی بالاتر از حد مشخص دارد، یا از یک دانشگاه معتبر فارغ‌التحصیل شده بپذیرد.

این نشریه در ادامه با اشاره قوانین سخت مهاجرتی و اقامتی ایالات متحده نوشت که این کشور از رقابت جهانی جذب استعدادها عقب افتاده است.

مطالعات نشان می‌دهند که کشورهای در حال توسعه تا حدی از مهاجرت مغزها سود می‌برند. این کشورها می‌توانند از تخصص و دانش مهاجران خود بهره‌مند شوند، حتی اگر آنها به کشورهای دیگر مهاجرت کنند. به عنوان مثال، مهاجرانی که به کشورهای ثروتمندتر می‌روند، اغلب به خانواده‌های خود در کشور مبدأ پول می‌فرستند، که می‌تواند برای آموزش و توسعه محلی مفید باشد.

به نوشته اکونومیست، برنامه‌های مهاجرتی ساده و موثر می‌توانند به جذب استعدادهای برتر کمک کنند و به توسعه اقتصادی کشورهای میزبان و مبدأ کمک کنند. سیستم‌های مهاجرتی کارآمد می‌توانند فرصت‌های بیشتری برای نوآوری و رشد اقتصادی فراهم کنند و در عین حال مشکلات ناشی از فرار مغزها را مدیریت کنند.